– Denne boka las eg høgt for 4. klassen min i fjor. Dei var så begeistra! Dei maste konstant om me ikkje kunne lese, svært mange av dei måtte få skrive ned tittel og forfattar, og dei teikna situasjonar frå Knert-Mathilde i teiknetimane lenge etter at boka var avslutta. Boka er i grunnen enkel og grei. Handlinga foregår i knøttvesle Knert-Mathilde, hovudpersonane er to klassekameratar og gode vener, ein roleg gut og ei meir uroleg jente. Men midt i alt dette 'vanlege' tek boka opp veldig mange viktige tema, som berører alle barn. Vennskap, flytting, utryggleik, ulydnad, tru og tvil... Eg syntest boka passa svært godt i ei slik setting som eg brukte ho - som høglesingsbok for ein klasse eller ei gruppe. Ho passar nok òg godt på sengekanten. Og med eit relativt enkelt språk og illustrasjonar innimellom kan ho kanskje motivere barna til å lese sjølv? Ei jente i klassen min kunne i alle fall gledesstrålande fortelje at ho hadde fått si eiga Vaffelhjarte til jul, og ho les i ho kvar kveld!

– Ein ni år gammal gut bur i den vesle bygda Knert-Matilde, og den einaste jamaldringen han har å vere saman med, er ei jente. Men denne jenta er ikkje tapt bak ei vogn.. Vi følgjer radarparet i skjemt og alvor, men det aller viktigaste bruker ein få ord på. Venskap, kjærleik og sakn får berre skine gjennom i teksten, og vert endå tydelegare på denne måten. Alt vert fortalt av guten som er ein av hovudpersonane.
Dette er den beste barneboka eg har lese på lange tider - både eg og 8-åringen min koste oss stort. Språket er enkelt, humoristisk og levande, og eg skjønar godt kvifor bibliotekaren sa at dette var ei av dei mest lånte barnebøkene i fjor! Kos deg!

– Var dette den fineste barneboka som kom ut i 2005? 'Vaffelhjarte' er en nydelig fortelling i beste Astrid Lindgren-tradisjon. Den handler om å være bestevenn med noen du ikke er helt sikker på at er bestevennen din tilbake. Den handler om nytteverdien av pappaer, om Noas sjark, gamle hester, hjernerystelser, og det beste i verden: Vaffelhjertene til tante-farmor.
Og den handler om døden.
Jeg gråt masse da jeg leste denne boka - både triste tårer og rørte tårer. Dette er allikevel ingen trist og traurig bok, tvert i mot! Jeg lo så jeg fikk vondt av alle de absurde påfunnene til Trille og Lena, og måtte med jevne mellomrom leste utvalgte avsnitt høyt for de som måtte befinne seg i nærheten. 'Vaffelhjarte' er med andre ord en skikkelig "feelgood"-bok som passer både for liten og stor.

– I boka "Vaffelhjarte" møter vi Trille og bestevennen Lena som lever glade barndomsdagar på ein plass som vert kalla Knert-Mathilde. Gjennom morsomme sprell og alvorstunge dagar, får vi følge dei gjennom eit heilt år. Stilen i boka kan minne mykje om Astrid Lindgren, men eg opplever likevel ikkje boka som ein kopi. Her er originale historier, blanda med humor og stor innsikt i barn sin kvardag. Born i småskulealder vil ha stor glede av å lytte til desse historiene, og eg meiner dei også kan lære ein god del av den. Boka tek opp tema som er aktuelle for mange born, og temaene vert behandla på ein forbilledleg måte. Også vaksne bør lese denne boka, for her er mykje god barnepsykologi. "Vaffelhjarte" traff meg i hjarta, og eg storkoste meg når eg las den!